تهران سربلند_ سپنتا گلپور هستم از کاراته و تیم کاراته استاد صیدویسی زیر نظر صیدویسی هستم.” او که در رشته کاراته شوریا کوشی‌ن ریو فعالیت می‌کند، به تازگی یک موفقیت بزرگ را تجربه کرده است: “مدال برنز کاتا رو تونستم از آن خودم بگیرم.” اما اشتیاق او به همین جا ختم نمی‌شود و با چشم‌اندازی روشن به آینده می‌نگرد: “قرار قراره توی کومیته‌ام اگه خدا بخواد اول باشم.” این روحیه جنگندگی و هدف‌مندی، نویدبخش آینده‌ای درخشان برای این کاراته‌کا است.
سپنتا در پاسخ به سؤال مدت زمان فعالیتش در کاراته گفت: “حدود دو سال و نیم یه جورایی می‌شه که کاراته کار می‌کنم.” او که تنها سیزده سال دارد، با وجود سن کم، تجربه قابل توجهی در این رشته کسب کرده است. وقتی از او درباره مشوقین اصلی‌اش پرسیدیم، با افتخار پاسخ داد: “پدرم، مادرم، خواهرم و خیلی استادم.” حمایت خانواده و استاد، نقش کلیدی در پیشرفت و انگیزه او داشته است.
سپنتا گلپور علاقه خود به کاراته را این‌گونه بیان می‌کند: “خیلی زیاد!” این علاقه عمیق، نیروی محرکه او برای تمرین و تلاش بی‌وقفه است. در پایان این مصاحبه دلنشین، سپنتا سخن آخر خود را این‌گونه بیان کرد: “امیدوارم همه کسایی که تو رشته کاراته و هر رشته دیگه‌ای هستن موفق بشن.” این پیام امیدبخش از یک قهرمان نوجوان، نشان از قلب بزرگ و روحیه پهلوانی او دارد. بدون شک، با این پشتکار و حمایت‌ها، نام سپنتا گلپور را بیشتر خواهیم شنید.
انتهای پیام/
