تهران سربلند _ رئیس فدراسیون ورزش کارگری در ابتدای گفت‌وگو با تهران سربلند با تشکر از رسانه‌ها برای توجه به این حوزه گفت: «اگر نگاهی دقیق به این فدراسیون داشته باشیم، می‌بینیم کاری معادل یک وزارتخانه در آن انجام می‌شود. ما با تعدد رشته‌های ورزشی و جامعه‌ای بیش از سیزده میلیون نفر مواجه هستیم و این یعنی بار مسئولیتی سنگین. همان‌طور که از نام فدراسیون مشخص است، مأموریت اصلی ما توجه به کارگران است؛ چرا که برای توسعه پایدار هر جامعه باید سلامت فعالان و گردانندگان چرخ اقتصادی تضمین شود.»
وی ادامه داد: «کارگر کسی است که رابطه استخدامی با کارفرما دارد و تابع قانون کار است. از همین رو، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به‌عنوان متولی صیانت از این قشر، سیاست‌های حمایتی را تدوین می‌کند و ما موظفیم آن را اجرایی کنیم. البته وزارت ورزش و جوانان هم نقش مهمی دارد و هماهنگی با هر دو دستگاه بخشی از وظایف روزمره ماست.»
رئیس فدراسیون با اشاره به گستردگی جامعه هدف گفت: «این جامعه به‌شدت متنوع است؛ از کارگران ساختمانی گرفته تا کارکنان واحدهای صنعتی بزرگ. همین موضوع برنامه‌ریزی را دشوار می‌کند، زیرا نمی‌توان نسخه‌ای واحد برای همه نوشت. چالش‌های اقتصادی واحدهای تولیدی، شیفت‌های شبانه، سختی کار و پراکندگی جغرافیایی، همگی موانعی در مسیر ورزش کارگری هستند.»
وی درباره اقدامات فدراسیون برای مقابله با این مشکلات توضیح داد: «فعالیت‌هایمان را در چند بخش طراحی کرده‌ایم؛ آموزش مربیان و داوران، افزایش انگیزه کارگران با برگزاری لیگ‌ها و اعطای جوایز نقدی، تدوین تقویم سالانه مسابقات در سطوح ملی و استانی، و البته توسعه ورزش‌های همگانی و سلامت‌محور برای آن دسته از کارگرانی که امکان فعالیت حرفه‌ای ندارند. اغلب این آموزش‌ها و برنامه‌ها رایگان برگزار می‌شود تا فشار اقتصادی بر جامعه کارگری کمتر شود.»
وی در پاسخ به پرسشی درباره چگونگی تعامل با وزارت تعاون و وزارت ورزش تأکید کرد: «طبیعی است که هرچه دستگاه‌های همکار بیشتر باشند، پیچیدگی کار هم بالا می‌رود. اما مسیر مشخص است. وزارت تعاون سیاست‌گذار حوزه کارگری است و وزارت ورزش متولی قوانین ورزشی. ما باید میان این دو دستگاه تعادل برقرار کنیم. خوشبختانه با وجود دشواری‌ها، همکاری‌ها به‌صورت شفاف و قانونمند پیش می‌رود.»
رئیس فدراسیون در بخش پایانی سخنانش افزود: «ورزش کارگری تنها یک فعالیت جانبی نیست، بلکه بخشی از سلامت عمومی کشور است. همان‌طور که ورزش دانش‌آموزی و دانشجویی اهمیت دارد، باید ورزش کارگری نیز جایگاه ویژه خود را پیدا کند. حضور بانوان کارگر و خانواده‌ها در این عرصه می‌تواند به ترویج فرهنگ ورزش در جامعه کمک بزرگی باشد. در نهایت، توسعه پایدار جامعه بدون توجه به سلامت کارگران امکان‌پذیر نخواهد بود.»
