بوکس در رقابت های گزینشی ایتالیا کسب سهمیه المپیک 2024 هم ناکام ماند، فدراسیون موضوعات مطروحه را بررسی کند.

تهران سربلند _ با روی کار آمدن روح الله حسینی به عنوان سکاندار هدایت فدراسیون بوکس بارقه های امید شکوفا شد، حضور مربی و سرمربی خوب کوبایی که با چشم انداز المپیک 2028 کار خود را آغاز کرده اند نشان از دور اندیشی و واقعیت پنداری دارد اما در این میان برخی مسائل به دیده فراموشی سپرده شده است.

فدراسیون بوکس به نظر می رسد باید آزموده ها را کنار گذاشته و شفاف عمل کند و در حقیقت این رشته پرطرفدار از کمند دستانی که از ابتدا در این رشته بارها و بارها شنیده شده اند رهایی یابد، انحصار ها را بشکنید بوکس هوای تازه می خواهد.

مربیان کوبایی بر این باورند که جوانگرایی را باید در اولویت قرار دهند، بر همین اساس بدنبال کشف استعداد ها جوان، برنامه ریزی می کنند. متولی بوکس اگر می خواهد این رشته به موفقیت دست یابد رو در وایسی را کنار گذاشته و اسیر سفارشات بیرونی نشود.

یکی از نکات جالب، انگیزه سازی است، این سوال را مستقیما از رئیس محترم فدراسیون داریم، ملی پوشی که حقوقش را نگرفته در میدان جهانی یا در ادروی تیم ملی چقدر انگیزه دارد. آیا پیگیر پرداخت حقوق حقه آنان بوده اید؟

از ناکامی بازی های آسیایی هانگژو گرفته تا همین رقابتهای جهانی ایتالیا همانطور که پیش از این هم در “تهران سربلند” به آن پرداخته شده است، نشان دهنده فقر تکنیکی بوکس ایران است.

حضور و فعالیت برخی نام های تکراری در اردوهای تیم ملی به نظر می رسد گویای دستان بسته سرمربی و مربی خارجی تیم ملی باشد، نگاهی به لیست اعزامی ها هم بر این نکته تاکید دارد. سوال دیگر این که آیا مترجم در کنار تیم شما در ایتالیا بود! و اگر جواب شما منفی است چه کسی باید تجارب این عزیزان را انتقال می داد؟!

به هر حال از قهرمان دیروز بوکس ایران توقع جدی می رود تا برای از دست ندادن آخرین فرصت پیش رو تدبیر کند.

انتهای پیام/