دومین مرحله لیگ کاراته وان در حد و اندازه لیگها بین المللی و شاید در نگاهی منعطفتر جهانی محسوب می شود، آیا آینده ای مثمر ثمر را میتوان برای آن در نظر گرفت؟ یا باید از این رویداد هم مانند جرقههایی که پیش از این نیز شاهد آن بودیم گذر کنیم!
تهران سربلند _ دومین مرحله لیگ کاراته وان در حد و اندازه لیگها بین المللی و شاید در نگاهی منعطفتر جهانی محسوب می شود، آیا آینده ای مثمر ثمر را میتوان برای آن در نظر گرفت؟ یا باید از این رویداد هم مانند جرقههایی که پیش از این نیز شاهد آن بودیم گذر کنیم!
در نگاهی دقیقتر باید دید در برگزاری دومین مرحله لیگ کاراته وان چه اهدافی مورد توجه بوده است. این دوره لیگ از نظر رعایت استانداردهای بینالمللی برگزاری رویداد ها نمره قبولی دریافت کرد،امکانات و شرایط برگزاری با مدیریت دقیق فراهم آمده بود.
زیر ذرهبین تهران سربلند به بررسی این رویداد پرداختیم، متولی کاراته ایران در منظر اول بهرهبرداری از این رویداد را در راستای اهدافی خاص مد نظر داشته است. حال این سوال پیش میآید این رویداد اولین محک “توان کاراته ایران” برای میزبانی لیگ کاراته وان با نام کشورمان و معرفی آن است؟
قطعاً طباطبایی به عنوان متولی کاراته بدون هدف تن به برگزاری این رویداد نداده است. برخی منتقدان بر این باورند که با شعار”کسرت مسابقات” راز موفقیت است و هر مسابقه معادل ۶ ماه تمرین، عملکرد لیگ کاراته وان را مورد نقد قرار داده و متصور هستند این نظریه در بوته آزمایش باید به گونهای باشد که هر مسابقه ۶ ماه تمرین را برای هنرجو به ارمغان بیاورد.
اما آنچه مسلم است این موضوع تنها نگاهی اولیه و سطحی به برگزاری این رویداد به حساب میآید چرا که اگر هدف مسابقه بود نیاز به این همه امکانات و مدیریت برگزاری نیز نبود!
سوالی که پیش تر به ذهن میرسد موفقیت طباطبایی در اجرای طرح جهانی شدن با نام ایران است که موانع متعددی را در ورای آن باید در نظر گرفت، می توان عمده مشکلات و موانع میزبانیها را در دو مبحث جغرافیا و مباحث مالی در نظر گرفت که در این مجال به بررسی آنها میپردازیم.
در خصوص مسائل مالی باید گفت با برگزاری این رویداد پای اسپانسرها دارای نام در ایران به کاراته باز شده و نمودهایی از علاقمندی به حمایت از این رویداد به چشم میخورند که میتواند کار را برای اهداف بزرگتر برگزار کننده باز کند. اهدای جوایز نقدی به شرکت کنندگان همیشه انگیزه ساز بوده و از این رهگذر میتوان به آن دست یافت.
از منظر دوم برای رسیدن به یک لیگ جهانی جغرافیای برگزاری را نباید از یاد برد!
در لیگهای اروپایی شرکت کنندگان باید ورودی مسابقات را پرداخت کنند اما به دلیل سهولت و نزدیکی کشورها در جابجایی حضور در این لیگها از منظر جغرافیایی راحتتر از ایران است و این نکته ی قابل تاملی است.
هرچند با تغییر ارزش “ریال” هزینههای حضور علاقمندان در این لیگ سنگین نیست.
البته کیفیت برگزاری را هم برای رسیدن به یک لیگ جهانی با نام ایران نباید از ذهن دور داشت.
استارت این کار به خوبی زده شده و رنکینگ این مسابقات را در نرمافزار جهانی برگزاری مسابقات اسپرت دیتا که به عنوان منبع مورد استفاده ورزشکاران سراسر جهان قرار دارد میتوان دید.
طباطبایی برای داشتن لیگ جهانی با نام ایران راه دشواری را پیش رو دارد، گام نخست را محکم برداشته و جامعه کاراته امید دارد متولیان کارات ایران بتوانند به این مهم دست یابند چرا که با داشتن لیگ جهانی “شاخص و معتبر” در ایران قطعاً جغرافیای مدال آوری در کاراته نیز به نفع کارته کشورمان تغییر خواهد کرد.