تهران سربلند _ دکتر کیوان دهناد در گفتوگو با خبرنگار *تهران سربلند* اظهار داشت: «حمل عنوان مفاخر ملی برای من افتخار است، هرچند خود را کوچکتر از آن میدانم. همیشه تلاش کردهام نام خوشی به عنوان یک ایرانی رزمیکار در جهان ثبت شود و اصول تواضع و فروتنی، که درس نخست هنرهای رزمی است، سرلوحه زندگی من بوده است.»
وی افزود: «بیش از سه دهه پیش، به عنوان نخستین ایرانی و نخستین فرد جهان با لایسنس ۰۰۱ از فدراسیون جهانی جودو، درجه داوری بینالمللی را دریافت کردم. همان سال در فینال مسابقات جهانی ارتشها قضاوت کردم و در ژاپن نیز فینال ژاپن جام جهانی جودوی ژاپن را داوری کردم. افتخار بزرگ من داوری فینال بانوان در مسابقات جهانی ۲۰۰۸ توکیو است که با قهرمانی تیم ژاپن، به ثبت رکورد در کتاب گینس انجامید.»
با سلام و درود خدمت شما و تشکر فراوان.
خیلی ممنونم و مقاله بسیار خوبی شده فقط این قسمت رو لطف بفرمایید تصحیح بفرمایید.
وی افزود: «بیش از سه دهه پیش، به عنوان نخستین ایرانی و نخستین فرد جهان با لایسنس ۰۰۱ فدراسیون جهانی جودو از ایران، درجه داوری بینالمللی را دریافت کردم. همان سال در فینال مسابقات جهانی ارتشها قضاوت کردم و همچنین همان سال در مسابقات جام جیگاروکانو بنیانگذار جودو در جهان را داوری کردم.
او ادامه داد: «از کودکی پیش از انقلاب در جودو و تکواندو فعال بودم. پس از انقلاب، در فدراسیون ورزشهای رزمی و امور بینالملل آن، توانستم سهمیهها و اعزامهای متعددی برای ایران بگیرم. حضورم در جبهه و خدمت در تیپ ۵۵ هوابرد شیراز بخشی از مسیر زندگی ورزشی و ملیام بود.»
**بنیانگذار جوجیتسو و یونگ مودو در ایران** گفت: «با شناخت رشتههای کاربردی برای نیروهای مسلح، جوجیتسو را که ترکیبی از جودو و فنون ضربهای است، پایهگذاری و در فدراسیون ورزشهای رزمی ثبت کردم. همچنین، در رشته کرهای یونگ مودو که ترکیبی از جودو و تکواندوست و زیر نظر پروفسور کیم رئیس دانشگاه یونگاین به رسمیت رسیده، نقش مؤثری در ثبت و توسعه آن در ایران داشتم.»
دهناد درباره رقابتهای **مسترشیپ** توضیح داد: «این مسابقات سطحی نزدیک به المپیاد جهانی داشت و ایران توانست با شاگردان من در خاک کره جنوبی و مقابل داوران کرهای مدالهای طلا کسب کند. پس از وقفه کرونا، مذاکراتی برای از سرگیری آن آغاز شده و در سفر پیشرو به کره، موضوع اعزام تیمهای ایرانی را پیگیری میکنم.»
وی درباره چالشهای ورزش ایران خاطرنشان کرد: «ورزش دو بال دارد؛ حمایت دولت و ساختار مردمی (NGO). حضور دولت اجتنابناپذیر است، اما باید فرصت بیشتری به افراد متخصص هر رشته برای مشارکت واقعی در مجامع و انتخابات داده شود تا تصمیمگیریها به جنس همان ورزش نزدیکتر شود.»
او در پایان گفت: «افتخار من این است که نام ایران را در هر کجا که هستم، سربلند کنم و امیدوارم نسل جوان ورزش ایران مسیرهای بزرگتری از ما بپیماید.»
انتهای پیام/
